Een fictieve opgraving
De zogenaamde ‘Elvisplak’ van het Oerol Festivalterrein was in 2014 het toneel voor ‘Het Klooster’, een fictieve archeologische opgraving van een middeleeuws klooster.
Publiek
Het Klooster geeft een frisse kijk op hoe een archeologisch verhaal aan het publiek kan worden verteld. Samenwerking met theatermakers kan ervoor zorgen dat publiek wordt bereikt dat zich in eerste instantie misschien meer voor theater dan voor archeologie interesseert. Een voorstelling op het Oerol Festival, dat jaarlijks rond de 50.000 bezoekers trekt, is een prachtige manier om archeologie naar het publiek brengen.
Foto’s: Rieks Swarte.
Cross over
Vormgegeven met vlaggen, stokken en linten als een echte opgraving, noemt theatermaker Rieks Swarte zijn project een ‘theatercollege’: het vertelt over de ontstaansgeschiedenis van een landschap en over hoe de mens de wereld om zich heen ontwerpt. Hoewel meestal de archeologie zélf wordt gebruikt om dit verhaal te vertellen, is in dit geval theater de tool om de archeologie te belichten.
Succesfactoren
-
Cross-over
-
Publiek
Archeoweetje!
De naam ‘Oerol’ is afgeleid van het woord ‘overal’ in Terschellings dialect. ‘Oerol’ was vroeger de tijd van het jaar dat koeien overal op het eiland werden vrijgelaten om te grazen. Er waren dan 'oerol' koeien op Terschelling.